De Blauwe Moskee is een meesterwerk van Ottomaanse architectuur met een harmonieuze mix van islamitische en Byzantijnse invloeden. Het werd voltooid in 1616 en weerspiegelt het briljante ontwerp van architect Mehmet Ağa. De opvallende zes minaretten, de trapsgewijze koepels en de ingewikkelde blauwe Iznik-tegels kenmerken de moskee. Er wordt gezegd dat de grandeur en elegantie ook zijn geïnspireerd op het tijdloze meesterwerk Hagia Sophia.
De centrale koepel, geflankeerd door kleinere koepels en halve koepels, creëert een weids maar evenwichtig interieur. De buitenkant, versierd met trapsgewijze koepels en slanke minaretten, vormt een ontzagwekkend silhouet tegen de skyline van Istanbul. De blauwe tegels, waaraan de Sultanahmet Moskee zijn naam ontleent, zijn voorzien van ingewikkelde bloemmotieven en kalligrafie. De arcades op de binnenplaats, de fonteinen om te douchen en de ruime gebedshal maken de moskee nog mooier en maken het tot een tijdloos meesterwerk in de islamitische architectuur.